Tai Ji Quan

Το Tai Ji Quan είναι σήμερα ένα από τα διασημότερα στιλ των κινέζικων μαχητικών τεχνών. Η τεχνική του στηρίζεται στις βαθιές Ταοϊστικές φιλοσοφικές έννοιες του Tai Ji.
Το Tai Ji ως Ταοϊστική έννοια αντιπροσωπεύει την προέλευση της Γης και του Ουρανού καθώς και των μυριάδων πραγμάτων πάνω στον κόσμο, υπερβαίνει τα όρια του χώρο και του χρόνου γι’ αυτό και μπορούμε να το μεταφράσουμε ως το «Υπέρτατο Απόλυτο». Έχει ως σύμβολο του το σχήμα του Yin Yang, των δύο φαινομενικά αντίθετων και ταυτόχρονα αλληλοσυμπληρούμενων ποιοτήτων ή δυνάμεων, από τις οποίες σύμφωνα με την κινέζικη φιλοσοφία, σχηματίζονται τα  πάντα στο φυσικό κόσμο.

Η μαχητική τέχνη του Tai Ji Quan θεωρείται ως  μια «εσωτερική τέχνη», όχι μόνο επειδή εμπεριέχει τις παραπάνω φιλοσοφικές έννοιες αλλά κυρίως επειδή στην μέθοδο της δίνει μεγάλη βαρύτητα στο «μαλακό» προκειμένου να υπερνικήσει το «σκληρό» και στη χρήση όσο το δυνατόν μικρότερης δύναμης προκειμένου να επικρατήσει μιας μεγαλύτερης δύναμης. Οι  χαρακτηριστικές ρήσης του Tai Ji Quan είναι: «μέσα στο βαμβάκι κρύβεται το ατσάλι» και «χρησιμοποιώντας ένα κιλό δύναμης κερδίζω τα 100 κιλά δύναμης του αντιπάλου». Το Tai Ji Quan εμπεριέχει στην τεχνική του σπρωξίματα και τραβήγματα με στόχο την απώθηση ή ανατροπή του αντιπάλου, χτυπήματα με τη γροθιά ή την παλάμη, λακτίσματα, κλειδώματα των αρθρώσεων αλλά και κρούσεις με ολόκληρο το σώμα. Ταυτόχρονα αποτελεί ένα υψηλής τεχνικής παλαιστικό στιλ, δίνοντας έμφαση στο «κλέψιμο» της δύναμης του αντιπάλου (ting li = ακούω την δύναμη).  

Το Tai Ji Quan εκτός από παραδοσιακό στιλ μάχης έχει αποδειχτεί και μια εξαιρετική μέθοδος διατήρησης της υγείας. Η αργή, ρυθμική και απαλή μέθοδος εξάσκησης σε αυτή την τέχνη βελτιώνει την ισορροπία και τον συντονισμό των κινήσεων και βοηθάει στην απόκτηση μιας σωστότερης και σταθερότερης στάσης. Δυναμώνει τους μύες και τις αρθρώσεις, αυξάνει την ευκαμψία αλλά έχει και θετικά αποτελέσματα πάνω στην ψυχική και συναισθηματική κατάσταση. Επιπλέον, λόγω του ότι η προπόνηση στο Tai Ji Quan απαιτεί έναν αυξημένο βαθμό συγκέντρωσης και μία συνήθως αργή και ρυθμική εκτέλεση των φορμών, μπορεί να φέρει στην «ενεργειακή ισορροπία» του ασκούμενου παρόμοια αποτελέσματα με τις ασκήσεις Qi Gong.

 Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με τις ρίζες του Tai Ji Quan και πολλοί θρύλοι γύρω από τον δημιουργό της τέχνης. Πάντως είναι γενικά αποδεκτό πως η σύγχρονη μορφή του Tai Ji Quanπροέρχεται από την περιοχή Wen Xianτης επαρχίας He Nan, το πιθανότερο από το χωριό Chen Jiagou όπου ο δάσκαλος Chen Wang Ting στα μέσα του 17 αιώνα, δημιούργησε το προσωπικό του στυλ. Από αυτό το  στιλ που ονομάστηκε “Chen”, αναπτύχτηκε το στιλ “Yang” που αποτελεί στις μέρες μας και το περισσότερο διαδεδομένο είδος Tai Ji παγκοσμίως. Πάνω στην βάση του “Yang” θα εξελιχτούν και άλλα στιλ και τεχνοτροπίες, ενώ σήμερα μερικά από τα πιο διαδεδομένα παραδοσιακά συστήματα είναι τα Chen, Yang, Wu, Hao, Sun, Kun, αλλά και οι πιο σύγχρονες μορφές του όπως η «απλοποιημένη φόρμα των 24^ων κινήσεων».

Στο σύλλογο μας διδάσκεται το Yang στιλ, τόσο ως παραδοσιακή μέθοδος μάχης όσο και ως μέθοδος διατήρησης της υγείας. Στην εξάσκηση περιλαμβάνονται τρεις βασικοί μέθοδοι: α) ατομική εξάσκηση μέσα από τις φόρμες -που αποτελεί και την σημαντικότερη μέθοδο προπόνησης, ειδικά στα πρώτα χρόνια, β) τεχνικές “tui shou –σπρώχνοντας τα χέρια”, ασκήσεις που αναπτύσσουν την κιναισθησία, τον συγχρονισμό και την ικανότητα να αισθάνεσαι την δύναμη και τις αλλαγές του αντιπάλου και γ) τεχνικές μάχης σε ζευγάρια. Παράλληλα οι αθλητές εξασκούνται σε ασκήσεις καλλιέργειας της ενέργειας και στα παραδοσιακά όπλα όπως το ξίφος, η βεντάλια κ.α.        

Ο προπονητής του συλλόγου Π. Δερβέντης ξεκίνησε την εξάσκηση στο Yang στιλ Tai Ji Quan στα τέλη του 1992 στο Πεκίνο με τον δάσκαλο Tian Ri Si.  Εξασκήθηκε μαζί του σχεδόν καθημερινά, χειμώνα καλοκαίρι για δυο χρόνια και σε αυτόν χρωστά την κατανόηση της ομορφιάς και του βάθους της τέχνης του Tai Ji Quan.
Μετά την επιστροφή του από το Πεκίνο, συνέχιζε την εξάσκηση του και με άλλους σπουδαίους προπονητές τόσο στην Κίνα όσο και στην Ευρώπη. Έχει προπονηθεί στα  “pushinghands=tuishou” με τους  δάσκαλους Huang Kan Huai από το Πεκίνο -για πολλά χρόνια πρωταθλητή σε αγώνες tui shou, και Zhu Ji Sheng από την Σαγκάη –master στο Wu style Taiji. Η στενή σχέση του με τους δασκάλους Fabio Smolari (Chen style) και Λουκά Χριστόπουλο (Hunyuan Chen Taiji) και η μεταξύ τους εξάσκηση ήταν επίσης μια σημαντική παράμετρος για την εμβάθυνση του στην τέχνη. Ακόμη γνώρισε από κοντά και συμμετείχε σε σεμινάρια με τους δασκάλους Chen Xiang, Feng Zi Qiang και Chen Xiao Wang ενώ συμμετείχε στα σεμινάρια Xing Yi Quan με τον δάσκαλο Niu Sheng Xian.