Ιστορική Εξέλιξη του Wushu – μέρος 4ο
Π. Δερβέντης – Σ. Λασκαρίδης
Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ WUSHU ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΩΝ ΑΘΛΗΜΑΤΩΝ
1644 έως τις μέρες μας
Αρχίσαμε να ξεδιπλώνουμε το κουβάρι της ιστορίας των Κινέζικων πολεμικών τεχνών ξεκινώντας από τον αγώνα για επιβίωση των ανθρώπων της προϊστορικής εποχής και τα πρώτα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης, για να φτάσουμε στην τελευταία δυναστεία των Τσινγκ (1644-1991) και τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας σήμερα.
Το Γουσου, λειάνθηκε, εμπλουτίστηκε , άλλαξε , μέσα από μια μακριά διαδικασία τουλάχιστον 5000 χρόνων διατήρησε όμως στοιχεία που συνεχίζουν να έλκουν και να συγκινούν εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο. Στο τελευταίο άρθρο θα καταπιαστούμε με τα τελευταία 350 χρόνια της εξέλιξης του Γουσού που θα μας οδηγήσει και στο σημερινό μοντέρνο άθλημα που θα δούμε άτυπα και στους Ολυμπιακούς αγώνες του Πεκίνου.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά αυτής της περιόδου είναι :
· Κατά την διάρκεια της δυναστείας των Τσινγκ, η χρήση των πυροβόλων όπλων μεταξύ των στρατευμάτων αυξήθηκε βαθμιαία ενώ αντίθετα η χρήση των κρύων όπλων σταδιακά υποβαθμίσθηκε .Το 1901 οι στρατιωτικές εξετάσεις έχουν ολοκληρωτικά παραμερισθεί . Έκτοτε το αρχαίο Wushu ως σύνολο αποσύρεται από την κατηγορία των στρατιωτικών τεχνών και την θέση του καταλαμβάνει το παραδοσιακό Wushu .
· Την περίοδο αυτή ,το παραδοσιακό Wushu βελτιώνει τα αποτελέσματα του , εμπλουτίζοντας τις μορφές της πρακτικής του κάνοντας χρήση της παραδοσιακής ιατρικής θεωρίας και μεθόδων διατήρησης της υγείας . Το γεγονός αυτό μαζί με τις διαφορετικές ανάγκες της κοινωνίας σηματοδοτεί την εξέλιξη του Γουσού προς την κατεύθυνση των αθλημάτων .
· Η βασιλεία του αυτοκράτορα Τονγκ Τζι ( 1862 – 1874 ) χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση του Τάιτζι τσουάν, του Πάκουα τζανγκ , του Γούσινγκ τσουάν και πολλών άλλων συστημάτων . Αυτά αν και θεμελιώνονται πάνω σε πολεμικές εφαρμογές , δίνουν ταυτόχρονα έμφαση στην διατήρηση της υγείας και έχουν μια θεωρητική φιλοσοφική βάση .
· Τα πρώτα χρόνια του 19 ου αιώνα χαρακτηρίζονται από την διαδοχική εμφάνιση διαφόρων οργανισμών για την ανάπτυξη του Γουσου , όπως η Shanghai Jing Wu Physical Culture Society ή το Beiping Physical Culture Research Institute . Από το σημείο αυτό , το Γουσου εντάσσεται στα σχολικά αθλητικά εκπαιδευτικά προγράμματα και στους αθλητικούς αγώνες αποκτώντας έτσι την μορφή μιας τυπικής έκφρασης της παραδοσιακής Κινέζικής φυσικής αγωγής .
Αναλυτικότερα :
i . Δυναστεία Τσινγκ 1644 – 1911
– To 1644 η εθνότητα των Μαντσού προήλασε στην κεντρική ενδοχώρα και εγκαθίδρυσε την δυναστεία των Τσινγκ. Οι κυβερνήτες των Τσινγκ αυτοπροσδιορίζονταν ως ‘αυτοί που κατέλαβαν τον θρόνο με τόξα και
βέλη ‘. Έδειξαν μεγάλη προσοχή στην εκπαίδευση του Wushu .Το επόμενο έτος οργάνωσαν επαρχιακές στρατιωτικές εξετάσεις και εξέδωσαν ένα διάταγμα σύμφωνα με το οποίο οι επαρχιακές στρατιωτικές εξετάσεις θα διεξάγονταν κάθε 2 ο έτος , ενώ αυτές της πρωτεύουσας στο ενδιάμεσο έτος .
Σύμφωνα με άλλο διάταγμα όλες οι λαϊκές θρησκευτικές σχολές και οι μυστικές κοινότητες απαγορεύονταν και τα μέλη τους θα τιμωρούνταν. Κανένας περιορισμός όμως δεν υπήρχε για τους ευπρεπείς πολίτες που θα ασκούνταν στο Γουσού για αυτοάμυνα κατά την διάρκεια των νωθρών αγροτικών περιόδων .
– 1644 – 1661 : Οι μοναχοί Σαολίν στο βουνό Σόνγκσαν εξασκούνται όχι μόνο στη Γροθιά και στο κοντάρι αλλά και στο Νέι κούνγκ. Συνέλεξαν και συνέταξαν τα Γι τζιν τζινγκ και Πα τουάν τζιν και διαχώρισαν την εξάσκηση τους στο Γουσού σε Νέι κονγκ (εσωτερική) και Γουάι κονγκ (εξωτερική) .
– 1661 : Ο Γου Τζονγκ που ξεκίνησε να μαθαίνει Γουσού στην παιδική του ηλικία , διδάχθηκε αργότερα Πάτζι τσουάν από κάποιο μοναχό και συγκεντρώθηκε στην διδαχή αυτού του συστήματος .
– 1662 – 1722 : Ο Γουάνγκ Λανγκ από την Σανντόνγκ έμαθε Γουσού στους Ναούς Σαολίν και Λαοσάν. Κάποια μέρα παρακολουθώντας πως ένα αλογάκι της Παναγίτσας έπιασε ένα τζιτζίκι , συνέλαβε ξαφνικά το πώς μπορεί να νικήσει κάποιος χρησιμοποιώντας κοντινές κινήσεις ενάντια στις μακριές . Το σύστημα που επινόησε ονομάστηκε Τανγκλάνγκ τσουάν και μιμείται τις κινήσεις που κάνει το αλογάκι της Παναγίτσας ενώ έχει και χαρακτηριστικά από τη γροθιά του πιθήκου .
– 1669 : Η αυτοκρατορική αυλή των Τσιν δημιουργεί το Σώμα του Σανπού που είναι υπεύθυνο για την εκπαίδευση στην πάλη στη σκοποβολή και στην ιππασία και ταυτόχρονα αποτελεί την προσωπική φρουρά του αυτοκράτορα .
Πεθαίνει ο σπεσιαλίστας του Νέιτζια τσουάν , Γανγκ Τζενγκναν ( 1616 – 1669 ). Λίγο αργότερα ( 1676 ) ο μαθητής του Χουάνγκ Πάιτζια εκδίδει το Νέιτζια Τσουάνφα στο οποίο καταγράφει τις τεχνικές που έμαθε από τον δάσκαλο του .
– 1680 : Πεθαίνει o Τζι Τζίκε ( 1620 – 1680 ) ιδρυτής του Σινγί τσουάν. Το πλήρες όνομα του συστήματος είναι Σινγί λίουχέ τσουάν ( Γροθιά του νου και της θέλησης των 6 αρμονιών ) .Οι τεχνικές του χρησιμοποιούν την μέθοδο της λόγχης ως θεωρία της γροθιάς .Το Σινγι τσουάν έχει 12 φόρμες που εστιάζουν στην αρμονία μεταξύ μυαλού και θέλησης , θέλησης και αναπνοής , αναπνοής και δύναμης , χεριών και ποδιών , αγκώνων και γονάτων και ώμων και ισχύων .
– 1719 : Πεθαίνει o Τσεν Γουάντινγκ ο οποίος θεωρείτε ως ο ιδρυτής του Τσεν στυλ Τάιτζι τσουάν .
Ο Τσεν, γνωστός δεξιοτέχνης στο Γουγί, προς το τέλος της ζωής του παίρνοντας ως βάση το παλαιό Τσεν στυλ μαζί με την θεωρία του Ying – Yang και αφομοιώνοντας την πυγμαχία των 32 φορμών του Τσι Τζιγκουάνγκ μαζί με την θεωρία για την κίνηση και τον έλεγχο του Τσι , δημιούργησε το Τσεν στυλ Τάιτζι τσουάν .
Επίσης κωδικοποίησε τις ασκήσεις του Τουίσοου (σπρώχνοντας τα χέρια) και την εξάσκηση δύο ατόμων με λόγχες χωρίς προστατευτικά .
Πέντε γενιές αργότερα το σύστημα περναει στον Τσεν Τσανσινγκ (1771-1853) ο οποίος θα διδάξει τον Γιάνγκ Λούτσαν (1799-1872). Αυτός θα τροποποιήσει το στυλ που με τον καιρό θα πάρει την τελική μορφή για να γίνει το πιο διαδεδομένο στυλ Τάιτζι τσουάν στο κόσμο.
Από τα Τσεν και Γιανγκ στυλ θα γεννηθούν όλες οι μετέπειτα σχολές του Τάιτζι τσουάν.
– 1729 : Αυτήν την περίοδο το 60% του οπλισμού του στρατού των Τσινγκ αποτελείται από πυροβόλα όπλα .Κρύα όπλα όπως τα μακριάς λαβής πλατιά σπαθιά οι μακριές λόγχες και τα πλατιά σπαθιά δεν είναι πια τα κυρίως όπλα . Παραμένουν χρήσιμα μόνο για κοντινή μάχη .
– ~1760 : Ο κινέζος Κονγκ Σιανγκτζουν διδάσκει Γροθιά στην Οκινάουα.
– 1769 : Η αίρεση του Λευκού Λοτού , που αργότερα μετονομάσθηκε σε Γι Χε Τσουάν, ήταν μια μυστική θρησκευτική κοινότητα . Yi He σημαίνει (δικαιοσύνη και ομόνοια), και τα μέλη της κοινότητας ασκούντο φανερά στην Γροθιά και μυστικά ιερουργούσαν την θρησκεία τους .
– 1783 : Πεθαίνει o Τσανγκ Ναιτζοου ( 1724 – 1783 ) , ιδρυτής του Τσανγκ Τζιατσουαν . Πυρήνα του συστήματος του αποτέλεσε το σύστημα 24 Τζι ( χαρακτήρες ) τσουαν και θεωρητική του πηγή ήταν η Γι Λου
( θεωρία των αλλαγών ) με αναφορές στην θεωρία των μεσημβρινών του βελονισμού , δίνοντας έμφαση τόσο στις μαχητικές τεχνικές όσο και στην διατήρηση της υγείας .
Προήγαγε την ολιστική θέαση των καταστάσεων υποστηρίζοντας πως
« όπως η ανθρώπινη ύπαρξη βασίζεται στην ζωτική ουσία του σύμπαντος έτσι και η ίδια είναι ένα μικρό σύμπαν » , και συνεπώς ο ασκούμενος στην Γροθιά « πρέπει να ενοποιήσει το μέσα και το έξω, την μορφή και το Τσι . Το βιβλίο του , Τσανγκσου Γουτζι Σου υπάρχει ακόμη .
– 1785 : Η εξάσκηση στο Γουγί του Πράσινου Στρατού των Τσινγκ ( ένα επαρχιακό εφεδρικό σώμα αποτελούμενο από στρατιώτες της εθνικότητος Χαν ) απαρτίζεται κυρίως από επιδεικτικές τεχνικές ( Χουαφα Γουγι ) και το 1804 χάνει τελείως την πρακτική του αξία .
– 1790 : Πεθαίνει o Μα Σουελι ( 1715 – 1790 ) , ιδρυτής του Χεναν Σινγι Τσουαν .
– 1814 : Ο Φενγκ Κεσαν ιδρυτής του Μέιχουα τσουαν , στρατολογεί μέλη της κοινότητας του Πακουα με την πρόφαση να τους διδάξει Γουγί και συμμετέχουν σε εξέγερση εναντίον των Τσινγκ .Τελικά δολοφονείται από την Αυλή των Τσινγκ με διαμελισμό .
– 1834 : Όσοι ασκούνται στο Γουγι αυτήν την περίοδο, καλλιεργούν και το Νέι Κουνγκ .
– 1841 : Ο Γουαν Χαοτσανγκ και ο Γουει Σαογκουανγκ δάσκαλοι της Γροθιάς από το την Καντόνα οδήγησαν πολίτες οπλισμένους με σπαθιά, κοντάρια και σβάρνες εναντίον των επιτιθέμενων Βρετανικών στρατευμάτων τα οποία και νίκησαν.
– 1845 : Ο Λι Λουονενγκ ( 1808 – 1890 ) από την Σενσιαν του Χεμπει μαθαίνει Σινγι Τσουαν από τον Νται Γουενσουν . Μετά από δέκα χρόνια τελειοποιεί την τεχνική του και δημιουργεί το Σινγκγι Τσουαν που διαφέρει από το Σινγι .
Αυτή η πυγμαχική μέθοδος βασίζεται στην θεωρία του Γουσινγκ ( θεωρία των πέντε στοιχείων ), δίνοντας έμφαση στην άσκηση των εξωτερικών στοιχείων με σκοπό την βελτίωση των εσωτερικών στοιχείων, επιτυγχάνοντας έτσι εσωτερική και εξωτερική αρμονία. [το Σιν και το Σινγκ είναι διαφορετικά ιδεογράμματα. Το πρώτο σημαίνει καρδιά ή νους, ενώ το δεύτερο σημαίνει σχήμα ή μορφή].
– 1851 – 1852 : Οι αδελφοί Γου Γιουσιανγκ μαθαίνουν το παλαιό Τσεν στυλ Ταιτζι από τον Γιανγκ Λουτσαν και νέο Τσεν στυλ ΤαιΤζιτσουαν ( που αργότερα θα μετονομασθεί σε Τζαο Παο) δίπλα στον Τσεν Τσινγκπινγκ
Πάνω στην βάση του παλαιού και του νέου Τσεν στυλ δημιουργούν το Γου στυλ Ταιτζι τσουαν .
– 1861 -1862 : Ο Γιανγκ Λουτσαν πηγαίνει στο Πεκίνο για να διδάξει Γροθιά . Αφαιρώντας τις κινήσεις που χρησιμοποιούν εκρηκτική δύναμη και τα άλματα δημιούργησε το Γιανγκ στυλ με έναν χαρακτήρα περισσότερο απαλό, αργό, και με μεγαλύτερη ροή στις κινήσεις.
– 1865 : Ο Ντονγκ Χαιτσουαν ( 1813 – 1882 ) από το Χεμπει ήρθε στο Πεκίνο και δίδαξε Τζουαν Τζανγκ ( περιστρεφόμενη παλάμη ) στο ανάκτορο του Πρίγκηπος Σου. Το σύστημα αυτό χαρακτηρίζεται από κυκλικό βηματισμό και αλλαγές της παλάμης . Δημιούργησε το Πακουα Τζουαντζανγκ που προσείλκυσε πολλούς μαθητές και έμεινε γνωστό ως Πακουα Τζανγκ , αφομοιώνοντας την Ταοϊστική πρακτική του καθοδηγούμενου βηματισμού και την Ταοϊστική Θεωρία .
– 1870 : Ο Λιου Σουτζουν από την Σιονγκσιαν της επαρχείας Χεμπει ήρθε στο Πεκίνο και δίδαξε Γιουέσου Σανσοου ( γνωστό σαν χέρι του αετού )
– 1881 : Σύμφωνα με κείμενα της εποχής το Ταιτζι Τσουαν έχει ήδη ως μία από τις κύριες λειτουργίες του την διατήρηση της υγείας .
– 1894 : H αυτοκρατορική αυλή των Τσινγκ οργανώνει τον Νέο Στρατό και τον εφοδιάζει πλήρως με πυροβόλα όπλα .Τα κρύα όπλα δεν έχουν καμία θέση στα στρατεύματα .
Την ίδια χρονιά ο Τσενγκ Τινγκχουα γνωστός δεξιοτέχνης του Πακουα Τζανγκ ,ο Λι Τσουνγι και o Λιου Γουεισιανγκ γνωστοί δεξιοτέχνες και οι δύο στο Σινγκγι Τσουαν και ο Λιου Ντεκουαν που εξασκείτο στο Ταιτζι και σει άλλα συστήματα Γροθιάς ,σχημάτισαν μια ομάδα και πρότειναν την ενοποίηση των Πακουα , Σινγκγι , και Ταιτζι Τσουαν ως συγγενή σχολεία με κοινή εκπαίδευση μεταξύ των μαθητών, για ανταλλαγή τεχνικών.
– 1900 : Ξεσπά η επανάσταση των Μπόξερς . Το Αντιμπεριαλιστικό Πατριωτικό Κίνημα Γιχε Τουαν που είχε εκτεταμένη υποστήριξη στην Βόρεια Κίνα, θεωρώντας πως για όλα τα δεινά της χώρας έφταιγαν οι ξένοι, ξεκινά μια επανάσταση που στηρίχτηκε εκτός από το θάρρος, στις λόγχες και στα σπαθιά. Οι ξένες δυνάμεις με πρωταγωνιστές τους Βρετανούς, Γάλλους, Αμερικάνους, Ρώσους και Ιάπωνες θα μπουν νικητές στο Πεκίνο στις 14 Αυγούστου 1900. Το αποτέλεσμα θα είναι η υπογραφή μιας ακόμα ταπεινωτικής και εξοντωτικής οικονομικά συνθήκης για την Κίνα.
Στην εξέγερση αυτή θα εμπλακούν χάνοντας τη ζωή τους πολλοί δάσκαλοι του Γουσού. Ο Λι Τσουνγι από το Σινγκγι ,ο Γουανγκ Τζενγι από το Πατζι-Πικουα, ο Τσεν Τινγκχουα ιδρυτής του Τσεν στυλ Πακουα Τζανγκ είναι μόνο μερικοί από αυτούς.
– 1909 : Ο υποτιμητικός τίτλος «άρρωστο έθνος της Ασίας» χρησιμοποιείται από τους Ευρωπαίους κατακτητές για να χαρακτηρίσουν τους Κινέζους. Ένας Αυστριακός παλαιστής φημισμένος για την μεγάλη του δύναμη φτάνει στην Σαγκάη και δίνει μια παράσταση εκεί .
Ανακοινώνει πως θα ήθελε να παλέψει με κάποιον κινέζο . Ο Χουο Γιουατζια ( 1869 – 1910 ) , σπεσιαλίστας του παραδοσιακού Γουσου από την Τζινγκχαι , ήρθε στην Σαγκάι με τον μαθητή του Λιου Τζενσενγκ ανταποκρινόμενος στην πρόκληση .Ο Ao Pi Yin ετράπη σε φυγή λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας .
Ο Huo Yuanjia ίδρυσε την Σχόλη Φυσικής Αγωγής Τζινγκ Γου στην Shanghai . Τον επόμενο χρόνο άλλαξε το όνομα της σχολής σε Κοινωνία φυσικής Αγωγής Τζινγκ Γου με απλοποιημένο όνομα το Τζινγκ Γου ( Οργάνωση Τέλειου Wushu ) .
Πεθαίνει o Yin Fu ( 1841 – 1909 ) , ιδρυτής του Yin Style Ba Gua Zhang . ¨Έμαθε πρώτα Luo Han Quan ( Arhat boxing ) και μετά σπούδασε Ba Gua Zhuan Zhang με τον Dong Haichuan . Μετά το πέρας των σπουδών του δίδαξε ανοιχτά Chao Yang Men στο Beijing . Δημιούργησε ένα σύστημα με δυνατές κινήσεις , πολλές τεχνικές διάτρησης και γραμμική δύναμη . Αυτό το στυλ καλείται Yin Style Ba Gua Zhang .
– 1911 : Πεθαίνει ο Liu Dekuan . Στην αρχή έμαθε Da Qiang από τον Xu Liu και αργότερα σπούδασε Ji Fa με κάποιον που ονομάζετο Shangguan .Προς το τέλος της βασιλείας του αυτοκράτορα Tong Zhi ( 1868 περίπου ) πήγε στο Beijing για να μάθει Ba Gua Zhang από τον Dong Haichuan , Tai Ji Quan από τον Yang Luochan και αργότερα Yue Shi San Shou από τον Liu Shijun .Μέσα από την μελέτη έφθασε σε βαθιά κατανόηση της τέχνης και ενεπνεύσθη τις οκτώ φόρμες του Yue Shi Liang Quan πάνω στη βάση του Yue Shi San Shou .Παίρνοντας επίσης το Ba Gua Zhang San Shou ως βάση δημιούργησε το Ba Gua Zhang Liu Shi Si Shou ( 64 χέρια ) , ένα στυλ που ασκήθηκε ευρέως .
ii . Δημοκρατία της Κίνας 1912 – 1949
– To 1912 ιδρύεται το Beiping Physical Culture Research Institute που εξειδικεύεται στην έρευνα και στην διδασκαλία του Wushu και εκδίδει ένα μηνιαίο περιοδικό προώθησης των πολεμικών τεχνών το Physical Culture .
– 1914 : · Η Κοινότητα Jing Wu αποκτά τοπικά παραρτήματα δτην περιοχή γύρω από την Shanghai .
Ένα χρόνο αργότερα αποφασίζεται με διάταγμα η διδασκαλία μαθημάτων σε όλα τα σχολεία της Κίνας .
– 1917 : Το Beiping Physical Culture Research Institute ιδρύει το Physical Culture Training Institute με σκοπό να εκπαιδεύσει δασκάλους του Wushu και το 1920 αλλάζει το όνομά του σε Beijing Physical Culture School .
Το ίδιο έτος αποφασίζεται το Νέο Κινέζικο Wushu να αποτελεί την διδακτέα ύλη της τυπικής φυσικής αγωγής σε όλα τα σχολεία .
– 1919 : O Sun Lutang ( 1861 – 1932 ) δημιουργεί ένα σύστημα που ονομάσθηκε από τις επόμενες γενεές Sun Style Tai Ji Quan παίρνοντας το Wu Ba Gua Zhang ως βάση του , και τους κυκλικούς βηματισμούς του Xing Yi Quan ( βήμα ακολουθούμενο από βήμα διείσδυσης , βήμα ανακαλούμενο από βήμα οπισθοχώρησης ) ημιούργησε έτσι Την ίδια περίοδο εκδίδει επίσης τα ακόλουθα βιβλία , το ένα πίσω από το άλλο : Ba Gua Zhang Xue , Xing Yi Quan Xue
Quan Yi Shu Zheng ( το πραγματικό νόημα της Γροθιάς ) .
Ο Wu Zhiqing ( 1887 – 1949 ) οργανώνει μαζί με άλλους την Shanghai Chinese Wushu Society ( Wu Xia Society ) .
Η Jing Wu Physical Exercise Society αποκτά παραρτήματα σε διάφορες περιοχές της Κίνας χρησιμοποιώντας είτε τοπικούς δασκάλους είτε δασκάλους από την Shanghai που παραδίδουν κύκλους μαθημάτων .
– 1920 : Η Jing Wu αποκτά παραρτήματα σε χώρες εκτός Κίνας .
– 1923 : Τα Chinese National Wushu Games διοργανώνονται στην Shanghai . Είναι ο πρώτος μεμονωμένος διαγωνισμός στην ιστορία του Wushu και των Κινέζικων αθλημάτων .
O Miao Xing ( 1875 – 1933 ) o βουδιστής ηγούμενος του Song Shan Shao Lin Temple , έσπασε την παράδοση που ήθελε να μην διδάσκονται τεχνικές Wushu σε ξένους και δέχθηκε έναν μεγάλο αριθμό μοναχών και λαϊκών μαθητών για να μάθουν
και να διαδώσουν το Shao Lin Wushu .
– 1924 : Στην 3 η διοργάνωση των National Wushu Games στην Wuhan εμφανίζονται για πρώτη φορά οι φόρμες του Wushu ως αντικείμενο διαγωνισμού και δημιουργούνται απλοί κανόνες για τους κριτές βασισμένοι σε πέντε στοιχεία ( χέρια , μάτια , σώμα ,τεχνικές και πόδια ) .
– 1927 : Με στόχο την προαγωγή του Wushu , ο Zhang Zhi Jiang και ο Li Liejun πρότειναν την αλλαγή του ονόματος Wushu σε Guoshu και έθεσε τα θεμέλια του
Guoshu Research Institute . Ο Zhang Zhi Jiang εξήγησε την αλλαγή του ονόματος ως εξής « Στην χώρα μας οι μαχητικές τεχνικές αναπτύχθηκαν νωρίς και ενεχειρίστηκαν από γενεά σε γενεά διατηρώντας την μοναδικότητα τους .Για τον λόγο αυτό πρέπει να τους αποδοθεί το όνομα Guoshu ( Η Εθνική Τέχνη ) » .
Ο Song Shirong πέθανε . Ο Song που αποκαλούσε τον εαυτό του Yuezhai γεννήθηκε στην Wanping του Hebei το 1849 .Σε ηλικία 17 ετών μετακινήθηκε στην Taigu του Shanxi και έμαθε Wushu από τον Li Luoneng .¨Ήταν πολύ καλός στο Xing Yi Quan και στο τέλος της ζωής του δημιούργησε το Pan Geng , το Shi Liu Ba και το Lin Jiao Dao .
– 1928 : Το Guoshu Research Institute εγκαθιδρύθηκε στην Nanjing και μέσα σε λίγους μήνες άλλαξε το όνομα του σε Central Guoshu Institute με διευθυντή τον
Zhang Zhi Jiang .Το πεδίο δράσεως του ινστιτούτου πέρα από την σπουδή και την διδασκαλία του Wushu επεκτείνετο στην έκδοση και δημοσίευση υλικού που αφορούσε το Wushu καθώς και στην διοίκηση και διαχείριση των εθνικών δραστηριοτήτων που αφορούσαν το Wushu .Δημιουργήθηκε μια επιτροπή μέσα από το ινστιτούτο ως κύρια αρχή .Στα πρώτα του βήματα οι κλάδοι του Shao Lin και του Wu Dang ήταν υπεύθυνοι για τις υποθέσεις του Wushu . Αργότερα αυτοί επάνδρωσαν το Εκπαιδευτικό και Διοικητικό Τμήμα , το Τμήμα Εκδόσεων και το Τμήμα Γενικών Υπηρεσιών .
Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους το ινστιτούτο διοργάνωσε τον 1 ο National Guoshu Examination στο στάδιο της Nanjing .Οι αγώνες διακρίνονταν σε προκριματικούς και τελικούς .Οι προκριματικοί αποτελούνταν από επιδείξεις φορμών που βαθμολογούνταν με πόντους .Όσοι περνούσαν τους προκριματικούς έπαιρναν μέρος στους τελικούς . Οι τελικοί περιελάμβαναν τις κατηγορίες γυμνών χεριών Quan Jiao Men ( San Da ) και Shuai Jiao Men ( Grappling ) καθώς και τις κατηγορίες όπλων Dao Jian Men ( κοντά όπλα ) και Gun Qiang Men ( μακριά όπλα ).Στους τελικούς δεν υπήρχε κανένας περιορισμός βάρους ή χρόνου .Δυο γύροι από τους τρεις καθόριζαν τον νικητή .Δεν υπήρχαν στάνταρ κανόνες ούτε προστατευτικά .
Ο Jiang Rongqiao ( 1891- 1974 ) ίδρυσε την Society for Promoting Wushu and Morality στην Shanghai .
– 1929 : Η Εθνική Κυβέρνηση εξέδωσε μια εγκύκλιο δίνοντας εντολή σε όλα τα διοικητικά όργανα στις πόλεις , στις επαρχίες ,στις κωμοπόλεις , στα χωριά , να ιδρύσουν ινστιτούτα Guoshu και να δημοσιοποιήσουν το οργανωτικό περίγραμμα τους .
Το κεντρικό ινστιτούτο της Guoshu εξέδωσε ένα δεκαήμερο περιοδικό που αργότερα έγινε εβδομαδιαίο με το όνομα Guoshu .
Ο Fu Zhensong ( 1881 – 1953 ) προσεκλήθει για να δώσει κάποια μαθήματα στο ινστιτούτο Guoshu της Guangzhou .Δίδαξε Tai Ji Quan και Ba Gua Zhang για να καταστούν δημοφιλή αυτά τα στυλ στην Νότια Κίνα .Στο τέλος της ζωής του δημιούργησε το Fu Style Tai Ji Quan Jia που διαδόθηκε στην Guangzhou και στο Hong Kong .
To Zhejiang Provincial Guoshu Institute έστησε μια αρένα στην Hangzhou για τους αγώνες της Guoshu , στους οποίους έλαβαν μέρος 345 αθλητές .Ο Wang Ziqing , ένας από τους 10 πρώτους αθλητές , που κέρδισε 5.000 yuan ως βραβείο , μοίρασε το βραβείο του στους 30 πρώτους τονίζοντας έτσι πως η συμμετοχή του είχε στόχο την προαγωγή της Guoshu και όχι το τελικό βραβείο ή το προσωπικό του γόητρο .
– 1930 : Ο Zhang Zhi Jiang , ο διευθυντής του Central Guoshu Institute μαζί με τον Tang Hao και άλλους , επισκέφθηκε τα 9 α Far East Games στο Tokyo της Ιαπωνίας . Έδειξε ιδιαίτερη προσοχή στην πάλη , στους αγώνες του Sumo καθώς και σε εκείνους του Ιαπωνικού σπαθιού των Samurai . Παρακολούθησε επίσης Kendo και Judo . Επιστρέφοντας στην Κίνα τόνισε την έμφαση που δίνουν οι Ιάπωνες στις πολεμικές τέχνες καθώς και το γεγονός πως η Κινέζικη Κυβέρνηση , οι στρατιωτικές δυνάμεις και ο λαός δεν δίνουν την απαιτούμενη προσοχή στο Κινέζικο Wushu .
Ο Tang Hao εξέδωσε το Research on Shao Lin and Wu Dang .Βασισμένο σε έρευνα κειμένων ,το βιβλίο αντέκρουε την ιδέα πως ο Zhang Sanfeng ίδρυσε το Wu Dang School of Quan και απέρριπτε την πεποίθηση σύμφωνα με την οποία ο Da Mo ( Bodhidharma ) ξεκίνησε το Shao Lin Quan .
– 1932 : Ο Luo Guangyu ( 1888 – 1944 ) προσεκλήθη από το παράρτημα της Jing Wu στο Hong Kong και δίδαξε Mantis Quan .Ως αποτέλεσμα το συγκεκριμένο σύστημα διαδόθηκε στην Guangdong , στο Hong Kong και στα νησιά της Νότιας Θάλασσας .
– 1933 : Το Central Guoshu Institute ιδρύει το Guoshu Physical Culture Teaching Institute για να εκπαιδεύσει δασκάλους εξειδικευμένους στό Wushu
με κάποια βασική κατάρτιση στα υπόλοιπα αθλήματα .Αργότερα άλλαξε το όνομα του σε Guoshu PhysicalCulture Specialist School υπό την διεύθυνση του Zhang Zhi Jiang .
Τον Ιούνιο του ιδίου έτους πεθαίνει ο Chen Zizheng ( 1873 – 1933 ) από την Xicongxian του Hebei .Δημιούργησε το Ying Zhao ( Eagle Claw ) Fan Zi Quan . Βασίσθηκε στο Yue Style San Shou , στο Fan Zi Quan και στο Ying Zhao Gong .
Εκδίδεται το Chen Style Tai Ji Quan με εικονογράφηση , ένα σημαντικό κείμενο για την σπουδή των τεχνικών του Chen Style Quan και της θεωρίας του .
– 1935 : Ο Zhang Zhi Jiang και οι υπό αυτού περιοδεύουν στις Η.Π.Α. , Αγγλία , Γαλλία , Γερμανία , Ιταλία , Αυστρία και Τσεχοσλοβακία επιθεωρώντας τα συστήματα φυσικής αγωγής . Το ταξίδι διάρκεσε 5 μήνες .Ο κυρίως σκοπός του ήταν η συλλογή περισσοτέρων πληροφοριών για τα αθλήματα , τους οργανισμούς και τις συνθήκες εκπαίδευσης σ’αυτές τις χώρες έτσι ώστε να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη της φυσικής αγωγής στην Κίνα .
– 1936 : Το Central Guoshu Institute και το Guoshu Physical Culture Specialist School οργανώνουν μια ομάδα Wushu που στέλνει 65 αθλητές τον έναν μετά τον άλλον στην Singapore , Kuala Lumpur , Kampar , Yanbao , Penang και Manila .Το όλο ταξίδι διάρκεσε 3 μήνες .
Η Κίνα στέλνει 9 σπεσιαλίστες του Wushu με την Κινέζικη αποστολή στους 11 ους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Γερμανία για να δώσουν παραστάσεις σε τέσσερις Γερμανικές πόλεις .
Ο Gao Yisheng ( 1866 – 1951 ) διδάσκει Ba Gua Zhang .Στην νεότητά του σπούδασε Hong Quan , Ba Gua Zhang και Xing Yi Quan .Αργότερα συνέθεσε αυτά τα τρία συστήματα και δημιούργησε τις 14 Φόρμες του Zhi Tang Lian Fa . Θεμελίωσε το δικό του σύστημα διδασκαλίας το οποίο ,οι ασκούμενοι αργότερα ονόμασαν Gao Style Ba Gua Zhang of Cheng School .
Πεθαίνει ο Yang Chenpu . O Yang που αυτοαποκαλείτο και Zhaoqing γεννήθηκε στην Yongnian του Hebei το 1883 και κληρονόμησε τις επιδεξιότητές του στο Wushu από την οικογένεια του .¨Ήταν καλός στο Yang Style Tai Ji Quan και ανέπτυξε την φόρμα Xiao Jia ( μικρού μήκους ) της οικογενείας του στην φόρμα Da Jia ( μεγάλου μήκους ) .Αυτή η φόρμα εκτελείται πιο απαλά και ο αριθμός των κινήσεων της μειώθηκε κάνοντάς την εύκολα δημοφιλή . Οι επικρατούσες σήμερα φόρμες του Yang Style Tai Ji Quan είναι οι φόρμες που αυτός ανασκεύασε .
– 1937 : Οι Ιάπωνες βομβαρδίζουν την Nanjing και το Central Guoshu Institute με το Guoshu Physical Culture Specialist School μεταφέρονται από την Nanjing στην Changsha .Στα χρόνια που ακολουθούν μετακινούνται σε διάφορα μέρη και επιστρέφουν στην Nanjing το 1946 .
– 1940 : Ο Tang Hao εκδίδει το Textual Research on China Wuyi Books and Records . Είναι η πρώτη βιβλιογραφική δουλειά στην ιστορία του Κινέζικου Wushu .
Ο Peng Qin ( 1896 – 1979 ) , ένας πατριώτης που πολέμησε εναντίον της Ιαπωνικής εισβολής , επέστρεψε στο χωριό του Zhaotong της επαρχίας Yunnan κατόπιν τραυματισμού του .Ίδρυσε μια σχολή Wushu για να διδάξει πρακτικό Wushu και εκπαίδευε τους απλούς ανθρώπους με σκοπό « να χρησιμοποιήσουν το Wushu για την άμυνα της χώρας τους και των ανθρώπων της » .Βοηθούσε επίσης τους φτωχούς και όσους είχαν ανάγκη και έχτισε γέφυρες για να διευκολύνει τις μεταφορές .Ο λαός τον αποκαλούσε « ο ενάρετος πολεμιστής » .
– 1945 : Πεθαίνει ο Xu Yusheng ( 1878 – 1945 ) o επονομαζόμενος και Chonghou . Γεννήθηκε σε μια παλαιά και γνωστή οικογένεια Wushu του Beijing .Έμαθε Wushu
από τον Liu Dekuan και τον Yang Jianhou .Ήταν καλός στο Tai Ji Quan στο Ba Gua Zhang και στο Xing Yi Quan . Στο ξεκίνημα της Δημοκρατίας της Κίνας υπηρέτησε ως Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας και προήγαγε δραστήρια την διδασκαλία του Wushu στα σχολεία . Ίδρυσε το Beiping Physical Culture Research Institute το 1912 και το Beiping Physical Culture Training Institute το 1917 καθώς και το Beiping Guoshu Institute το 1929 .Ο ίδιος ανέλαβε την ευθύνη για τα ινστιτούτα αυτά με σκοπό την σπουδή και την προώθηση του Wushu .
– 1948 : Το Central Guoshu Institute αφού επέστρεψε στην Nanjing το 1946 με περιορισμένες δραστηριότητες λόγω έλλειψης αποθεματικού και έδρας , ανακοινώνει την διάλυση του .