Liu Shi Jun
刘仕俊 (19ος αιώνας)
Γεννήθηκε στο χωριό Guzhuang, στην περιοχή Xiongxian της επαρχίας Zhili.
H οικογένειά του ήταν πολύ φτωχή και αναγκάστηκε να εργαστεί από πολύ μικρός. Από πολύ µμικρή ηλικία ασχολήθηκε και με το Wushu και έτσι, όταν έγινε 20 ετών είχε ήδη αποκτήσει αρκετές γνώσεις πάνω στις πολεμικές τέχνες. Περίπου σ’ αυτήν την ηλικία συνάντησε και το σπουδαίο δάσκαλο του Αετού, μοναχό Daoji.
H συνάντησή τους υπήρξε επεισοδιακή, αλλά αποτέλεσε και την αφετηρία της ενασχόλησης του Jun µε το σύστημα του αετού (βλέπε παρακάτω). O Jun συνέχισε και ολοκλήρωσε τη µμαθητεία του µε έναν άλλο σπουδαίο δάσκαλο του συστήματος, τον µοναχό Facheng. Mετά από πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς, ο Jun ολοκλήρωσε την μαθητεία του με τον Facheng και ταξίδεψε στο Πεκίνο, για να διδάξει εκεί την τέχνη του. Mονοµάχησε πολλές φορές µε διάφορους µμαχητές της εποχής. Οι νίκες του τον έκαναν διάσημο σε όλη τη Βόρεια Κίνα και τον ανέδειξαν σε έναν από τους τέσσερεις σπουδαιότερους µμαχητές της πρωτεύουσας, μαζί µε τους Yang Lu Chan (Tai Ji), Dong Hai Quan (Ba Gua) και Guo Yun Shen (Xing Yi). Κλήθηκε να διδάξει στα αυτοκρατορικά ανάκτορα και εκεί εφάρμοσε µία πολύ σκληρή μέθοδο διδασκαλίας: καλούσε τους µμαθητές να του επιτεθούν ή να αμυνθούν και εφάρμοζε την τεχνική που ήθελε να διδάξει, πραγματικά και όχι εικονικά! Μετά από μερικές προσπάθειες, οι μαθητές καταλάβαιναν την ουσία της νέας τεχνικής, πάνω στο σώμα τους! Όσοι φοβόντουσαν τον τραυµατισµό και τη σωματική επαφή, δεν είχαν καμιά πιθανότητα να διδαχτούν από τον Liu Shi Jun. H μεθοδολογία του θα αναδείξει µερικούς καλούς µαχητές, όπως οι Ji De, Ji Xu, Xu Liu, Liu Xue Zheng, Li Zheng Sheng και Ge Bing. Mαζί του θα μαθητεύσει επίσης ο φηµισµένος Liu De Quan, που γνωστός µε το ψευδώνυμο «η µεγάλη λόγχη». Mετά από αρκετά χρόνια στο Πεκίνο, ο Jun επέστρεψε στο χωριό του, όπου συνέχισε να διδάσκει µέχρι τα γεράματα του. Χάρη στην εξαιρετική ικανότητά του στο κοντάρι θα γίνει γνωστός ως « Liu το μεγάλο κοντάρι». O Jun διάλεξε τον εγγονό του Liu Cheng You για να του µεταδώσει όλη τη γνώση του και πέθανε σε ηλικία 80 ετών, έχοντας αφήσει πίσω του σπουδαίο έργο. Ήταν ο πρώτος δάσκαλος που δίδαξε τον Αετό ανοιχτά, εγκαινιάζοντας έτσι µια καινούργια περίοδο ευρείας διάδοσης για το παραδοσιακό αυτό σύστημα.
Oι ιστορίες που αναφέρονται για τον Jun είναι πάρα πολλές και αξίζει να παραθέσουμε δύο απ’ αυτές. H πρώτη αφορά τη συνάντησή του µε το μοναχό Dαo Ji. Όταν ο Jun ήταν 20 ετών, έκανε καθημερινή εξάσκηση στο Wushu και η δεξιότητά του ήταν αρκετά µεγάλη. Mια µέρα, ενώ έκανε εξάσκηση σε ένα ναό κοντά στο χωριό του, έτυχε να βρίσκεται εκεί ο σπουδαίος δάσκαλος του Αετού, µοναχός Dao Ji. Όταν τελείωσε την εξάσκησή του ο Jun, ενώ είχε προσπαθήσει να εντυπωσιάσει το δάσκαλο, το σχόλιο που απέσπασε ήταν µάλλον υποτιμητικό: «καλή η τέχνη σου, αλλά µάλλον άχρηστη στην πραγματική µάχη», του είπε o Dao Ji. O νεαρός έγινε έξαλλος µε την προσβολή. Δοκίμασε να επιτεθεί στο µοναχό, όμως αυτός απόκρουσε τις επιθέσεις ατάραχος και την κατάλληλη στιγμή, µε µια αστραπιαία επίθεση, έθεσε τον Jun εκτός µάχης. Κάπως έτσι ξεκίνησε η µαθητεία του Liu Shi Jun στο σύστημα του αετού και συνεχίστηκε αργότερα µε έναν άλλο µοναχό, το Fa Cheng, για πολλά χρόνια.
H δεύτερη ιστορία έχει θέμα µια µάχη που έδωσε o Jun σε ηλικία περίπου 60 ετών, πριν εγκαταλείψει την πρωτεύουσα για να επιστρέψει στο χωριό του. Εκείνη την εποχή, έφτασε στο Πεκίνο ένας άντρας από την επαρχία Shandong, ο οποίος προσπαθούσε να αποκτήσει φήμη ως µαχητής. Πρώτα πέρασε από τα σχολεία των Yang Banghou και Dong Laogong και τους προκάλεσε σε µονοµαχία. Oι δάσκαλοι αρνήθηκαν να δώσουν µάχη µαζί του, αφού όπως λέγεται, είπαν ότι «η νίκη στη µάχη µε έναν άγνωστο δεν θα προσέθετε τίποτε στη φήμη µας, αλλά η πιθανή ήττα θα είναι ατιµωτική» και αποφάσισαν ότι δεν άξιζε να ασχοληθούν µαζί του. Στη συνέχεια ο µαχητής από τη Shandong πήγε στο σχολείο του Liu Shi Jun και τον προκάλεσε, χρησιμοποιώντας προσβλητικά λόγια. H µεγάλη ψυχραιμία του Jun εξέπληξε τους µαθητές του, που υπέθεσαν ότι φοβάται, όμως ο δάσκαλός τους σκεφτόταν ότι έπρεπε να φερθεί όπως ακριβώς έκαναν οι Yang και Dong. O φιλόδοξος µαχητής συνέχισε να τον προκαλεί µε ατιμωτικά λόγια και ο Jun τον πλησίασε δήθεν για να παρακολουθήσει από κοντά τις τεχνικές ποδιών που επιδείκνυε. Καθώς ο Jun παρατηρούσε πόσο γρήγορες κλωτσιές είχε ο επίδοξος αντίπαλός του, ξαφνικά τον έφτυσε στα πόδια! O άλλος έμεινε να τον κοιτά αποσβωλοµένος, αλλά απτόητος ο δάσκαλος του Αετού παρατήρησε ότι δεν τον έφτυσε – απεναντίας, έφταιγε εκείνος που «έπεσε πάνω στο φτύσιμο του»! Έξαλλος ο άντρας προσπάθησε να χτυπήσει τον Jun µε κλωτσιά στο κεφάλι, όμως αυτός, προετοιµασµένος, έπιασε το πόδι του αντιπάλου του και τον πέταξε µακριά. Πλησιάζοντας το σαστισμένο και τραυµατισµένο µαχητή, του είπε: «Eίµαι ο Liu Shi Jun. Πώς τολμάς να µε προκαλείς µε τόσο κακό Kung Fu; Aν τολµάς, σήκω να αγωνιστείς» . O άντρας από τη Shandong, ταπεινωμένος έσπευσε να εξαφανιστεί.
Με βάση αυτήν την ιστορία µπορούµε να υποθέσουμε ότι ο Jun, εκτός από την απαράμιλλη τεχνική του, διέθετε και βαθειά γνώση γύρω από την ψυχολογία και την τακτική της µάχης.