Το «Χέρι του Αετού – Ying Shou Quan» ανήκει στο παραδοσιακό Κινέζικο Wushu και αποτελεί συνδυασμό δύο συστημάτων, του Fan Zi ή Ba Shan Fan , όπως ήταν γνωστό παλιά και του Yue Shi San Shou , του συστήματος που ανέπτυξε ο μεγάλος στρατηγός Yue Fei.
Στο Ying Shou Quan ο μαχητής χρησιμοποιεί τις αρπαγές και τα πιασίματα, τις πιέσεις σε διάφορα σημεία και τα κλειδώματα των αρθρώσεων ως βασικό κομμάτι της τεχνικής του και με τέτοιον τρόπο που θυμίζει την επίθεση του βασιλιά των αρπακτικών, του περήφανου αετού στα θηράματά του. Έτσι, το σύστημα με το πέρασμα των χρόνων έμεινε γνωστό ως Ying Zhao (νύχι του αετού) ή Ying Shou (χέρι του αετού) . Καρδιά του συστήματος είναι οι «Πενήντα Δρόμοι Lian Quan» (οι πενήντα δρόμοι της συνδυασμένης γροθιάς), δηλαδή 50 τεχνικές μάχης που εξασκούνται τόσο από την αριστερή όσο και από τη δεξιά πλευρά, ενώ πυρήνας των 50 δρόμων είναι το Yue Shi San Shou. Τεχνικές λιτές, χωρίς περιττά στοιχεία εντυπωσιασμού και επίδειξης, απλές στη διδασκαλία τους, αποτελούν ένα σύστημα εξαιρετικά μαχητικό και αποτελεσματικό. Με κινήσεις ανάλαφρες και γρήγορες, το σύστημα συνδυάζει την ταχύτητα, την δύναμη και την τεχνική στον υψηλότερο βαθμό.
Περιέχει 7 είδη δύναμης :
- Yin, Yang
- Gang, Rou
- Tan, Cun και Cui
δηλαδή κρυμμένη ή εσωτερική, φανερή ή εξωτερική, σκληρή, μαλακή, εκρηκτική με απότομο τίναγμα, από κοντά και κοφτή δύναμη.
Στηρίζεται σε 7 αρχές : Yi Hao, Er Na, San Xiang, Si Shou, Fen Jin Cuo Gu, Dian Xue Bi Qi και Nian Yi Ru Hao Mai.
Άμυνα και επίθεση, αρπαγή και χτύπημα, έλεγχος της κίνησης και της δύναμης του αντιπάλου, πίεση σε ζωτικά σημεία, εξάρθρωση και ρήξη των μυών και των συνδέσμων, σταμάτημα της αναπνοής και της ροής της ενέργειας του.
Ο Grand Master Guo Xian He , αναλύοντας τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις αρχές του συστήματος, μας λέει: Η σχολή αυτή δεν μιμείται τον αετό σε όλες τις κινήσεις του όπως πιθανόν πολλοί να νομίζουν ,αλλά δανείζεται κυρίως την αρπαγή και το πιάσιμο του περήφανου αρπακτικού. Έτσι, κοιτώντας τα χαρακτηριστικά του συστήματος μπορούμε να δούμε πώς περιέχει Diao, Zhua, Luo, (αρπαγές, πιασίματα και κλειδώματα) και ακόμα Fan (χτύπημα με περιστροφή του χεριού), Beng (εκρηκτικό χτύπημα), Zhou (χτυπήματα με τον πήχη ή τον αγκώνα), Kao (πίεση η σπρώξιμο). Πρέπει να θυμάται ο ασκούμενος ότι ο στόχος του είναι να χτυπήσει τον αντίπαλο και όχι να τον πιάσει ή να τον κρατήσει.
Η αρπαγή δεν είναι αυτοσκοπός αλλά ένας τρόπος για να βρεθεί σε πλεονεκτικότερη θέση. Στην εξάσκηση στόχος μας είναι να αναπτύξουμε όχι μόνο την δύναμη, την ταχύτητα και την τεχνική στο έπακρο αλλά και να αναπτύξουμε επίσης το «πνεύμα» και τη φυσικότητα στις στάσεις και τις κινήσεις μας. Λέγοντας πνεύμα εννοούμε την εσωτερική γαλήνη και ηρεμία πού πρέπει να διακρίνει τον ασκούμενο – «να αντικρίσω την κατάρρευση του ψηλότερου βουνού χωρίς να ανοιγοκλείσω τα μάτια».
Μπορούμε να ολοκληρώσουμε την ανάλυση της τεχνικής του συστήματος, θυμίζοντας το ρητό “Shou Jian Shou Wu Chu Zou” που χρησιμοποιούμε στο Ying Shou και αποδίδει όλη την ουσία της υψηλής τεχνικής του μαχητή του Αετού.
Σε ελεύθερη απόδοση το ρητό σημαίνει «Όταν τα χέρια συναντιούνται, δεν υπάρχει οδός διαφυγής» .