Το Wushu είναι ένα πανάρχαιο κινέζικο άθλημα το οποίο έχει τις ρίζες του στις κοινότητες των φυλών, στις πρωτόγονες κοινωνίες. Την περίοδο εκείνη, πρωτοεμφανίστηκε το Xi (άθλημα) του Jiaodi (πάλη) και το Wu (χορός ή άσκηση) του Gangi (τσεκούρι και ασπίδα). Τα δυο αυτά απετέλεσαν τις απαρχές του Wushu και εξυπηρετούσαν ως μέσον για καλή υγειά, για την θεραπεία ασθενειών, για την παράταση της ζωής, για τον έλεγχο της μαχητικής θέλησης και για την στρατιωτική εκπαίδευση των μελών αυτών των κοινοτήτων. Κατά την διάρκεια των δυναστειών Shang και Zhou εμφανίστηκαν δραστηριότητες του Wushu, οι οποίες εξυπηρετούσαν ως μέσον εκπαίδευσης στρατιωτών και οι οποίες επίσης είχαν εισαχθεί ως μάθημα στα σχολεία. Την άνοιξη, το φθινόπωρο και κατά τις πολεμικές περιόδους, έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στις εφαρμογές των μαχητικών τεχνικών στο πεδίο της μάχης. Για την επιλογή στρατιωτών, γινόταν κάθε χρόνο την άνοιξη και το φθινόπωρο η “εξέταση Jiao (πάλη)” .Τότε έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και η μάχη με σπαθί. Θεωρίες που αφορούν εκτέλεση με σπαθιά καταγράφηκαν στο βιβλίο του Liu “Spring and Autumn” and Zhuangzi “On sword” .
Κατά τις δυναστείες των Qin και Han , εμφανίστηκαν επιτυχώς χορευτικά αθλήματα που έμοιαζαν με τις φόρμες, όπως, εκτέλεση με πλατύ σπαθί, εκτέλεση με ξιφίδιο και τσεκούρι, εκτέλεση με σπαθί, εκτέλεση με διπλό πέλεκυ. Δραστηριότητες μάχης με γυμνά χέρια, ανταγωνιστικής πάλης και μάχης με σπαθιά καταγράφηκαν στα βιβλία “Annals of arts/Han”, “Biography of emperor Wu/Han” και “Preface/On Allusion” . Κατά τις Δυναστείες Tang και Sung δημιουργήθηκαν πολλοί τοπικοί όμιλοι Wushu, όπως η κοινότητα Yinglue (τεχνική εκτέλεσης με κοντάρι), Archery Association και η κοινότητα Xiangpu (παρόμοιο με το σύγχρονο sumo) και Xiangpu Hut κ.α. Τότε εμφανίστηκαν επίσης και οι καλούμενοι άντρες Lugi , οι οποίοι έβγαζαν τα προς το ζην, περιπλανώμενοι και κάνοντας ανοικτές επιδείξεις “Exercise of Fists”, “Kicking”, “Exercise of Cudgel”, “Play of Cudgel”, “Dance with Saber and Spear”, “Sword Dance”, “Spear Vs Shield” and “Sword Vs Shield”. Και καθώς η μάχη με γυμνά χέρια και το sumo ήταν ήδη δημοφιλή, έκανε την εμφάνισή του το είδος του διαγωνισμού, πάνω σε Leitai (ένα ανοικτό ρινγκ για πρόκληση). Ήδη για τους διαγωνισμούς αυτούς υπήρχαν διαιτητές και απλοί κανονισμοί αγώνων και οι νικητές ελάμβαναν σημαντικά βραβεία. Σκηνές πάλης και μάχης, καταγράφηκαν στο “Record of Wrestling by Tiaoluzi” . Κατά τις Δυναστείες των Ming και Qing το Wushu γνώρισε τη μεγαλύτερή του ακμή, με διάφορες σχολές και διαφορετικά στυλ. Η πυγμαχία και η εκτέλεση με όπλα που αναφέρονται στην ιστορία έχουν ως εξής: “32 Μορφές”, “Πυγμαχία σε έξι στάδια”, “Πυγμαχία των Πιθήκων”, “Πυγμαχία Bazi”, “Πυγμαχία Si”, ” Πυγμαχία Shaolin “, “Εσωτερική Πυγμαχία”, “Το Κοντάρι του Yudayou”, “Το Κοντάρι Qingtian (πράσινο πεδίο)”, “Το Κοντάρι Shaolin”, “Το Κοντάρι του Zhang”, “Το ακόντιο του Yang”, “Το ακόντιο του Ma”, “Το Κοντό ακόντιο του Li”, “Το καλάμι του Sha”, “Το ακόντιο του Liuhe”, “Το ακόντιο Emei”, “Το ακόντιο Shaolin”, “Μονό Πλατύ Σπαθί”, “Διπλό Πλατύ Σπαθί”, “Πλατύ Σπαθί Yanyue” και “24 Μορφές Εκτέλεσης με Σπαθί” κ.α. Κατά τη Δυναστεία Qing με την ανάπτυξη της πυγμαχίας και της εκτέλεσης με όπλα, δημιουργήθηκαν σταδιακά διάφορες σχολές όπως Tai Ji Quan , Xing Yi Quan , Ba Gua Zhang . Τότε γεννήθηκε το σύστημα πάλης ενώ αναπτύχθηκε επίσης και η μάχη με γυμνά χέρια.
Κατά την περίοδο της Κινέζικης Δημοκρατίας (1912-1949), έκαναν την εμφάνισή τους πολλοί οργανισμοί Wushu υπό τύπο κοινοτήτων πυγμαχίας, όπως η Κοινότητα Πολεμικών Τεχνών και η Κοινότητα Φυσικής Αγωγής . Η Αθλητική Κοινότητα Jingwu ιδρύθηκε στη Σανγκάι το 1910, ενώ επίσης ιδρύθηκαν με επιτυχία η Κινέζικη Κοινότητα Πολεμικών Τεχνών και η Κοινότητα Πυγμαχίας Zhirou . Αυτά τα σωματεία Wushu έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διάδοση και ανάπτυξη του αθλήματος.
Το 1928 ιδρύθηκε από τη Δημοκρατική Κυβέρνηση το Κεντρικό Ινστιτούτο Wushu στο Nanjing και ακολούθησε η ίδρυση τοπικών ινστιτούτων wushu σε επαρχιακές πόλεις και κομητείες. Το 1928 και 1933 οργανώθηκαν από το Κεντρικό Ινστιτούτο Wushu στο Nanjing δύο Διεθνείς συναντήσεις Wushu, οι οποίες περιελάμβαναν διαγωνισμούς στα μακρυά όπλα, στα κοντά όπλα, ελεύθερη μάχη και πάλη. Το 1936 οργανώθηκε η Κινεζική Επιτροπή Wushu για να επισκεφθεί τη Νοτιοανατολική Ασία, ενώ τον ίδιο χρόνο, η Κινεζική Ομάδα Wushu έκανε επίδειξη στους XI Ολυμπιακούς Αγώνες στο Βερολίνο.
Από την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, το wushu έχει γίνει εξάρτημα της σοσιαλιστικής κουλτούρας και της φυσικής αγωγής και των αθλημάτων και έχε αναπτυχθεί θεαματικά. Το 1953 έγινε στο Tianjin η Πανεθνική Επίδειξη και Διαγωνισμός Παραδοσιακών Αθλημάτων όπου το wushu ήταν το βασικό περιεχόμενο. Το wushu επίσης καταγράφηκε ως επίσημο μάθημα στα τμήματα Φυσικής Αγωγής τοπικών αθλητικών ινστιτούτων. Το 1956 ιδρύθηκε στο Πεκίνο ο Κινεζικός Όμιλος Wushu και έτσι το wushu έγινε επίσημο άθλημα. Το πρώτο σχέδιο των Διαγωνιστικών Κανόνων Wushu συντάχθηκε από την Κρατική Επιτροπή Φυσικής Αγωγής και Αθλημάτων το 1958. Επίσης εκδόθηκαν με επιτυχία καθορισμένης σειράς ασκήσεις (φόρμες), όπως το απλοποιημένο Tai Ji Quan , Chang Quan , εκτέλεση με πλατύ σπαθί, εκτέλεση με σπαθί, εκτέλεση με κοντάρι, πρώτης, μεσαίας κατηγορίας και προκριματικού σταδίου, γεγονός που συντέλεσε θετικά στη φήμη και προαγωγή του wushu. Οι γενικές και ειδικές τακτικές της ανάπτυξης του wushu στη καινούρια ιστορική περίοδο, τέθηκαν στο Πρώτο Διεθνές Συνέδριο Wushu , το οποίο έγινε το 1982 στο Πεκίνο και το οποίο έθεσε σε νέα βάση την ανάπτυξη του wushu. Υπό την καθοδήγηση της κινεζικής Κρατικής Επιτροπής Φυσικής Αγωγής και Αθλημάτων και του Κινέζικου Ομίλου Wushu , όμιλοι, σχολές και κοινότητες wushu, κοινότητες έρευνας και ομάδες ερασιτεχνικών αθλητικών σχολών και κέντρα διδασκαλίας του wushu, ιδρύθηκαν σε πολλές κομητείες, σε όλες τις επαρχίες, πόλεις και αυτόνομες περιφέρειες, διαμορφώνοντας ένα αχανές δίκτυο δραστηριοτήτων wushu και τεράστιες ευκαιρίες ανάπτυξης του wushu.
Όλα τα σχολεία περιέλαβαν το wushu στο πρόγραμμα φυσικής αγωγής. Κοινότητες και ομάδες wushu ιδρύθηκαν σε πολλά κολέγια και Πανεπιστήμια. Η ειδικότητα wushu δημιουργήθηκε σε πολλά Ινστιτούτα Φυσικής Αγωγής με σκοπό να δημιουργήσει πτυχιούχους του wushu. Το 1984 το Κρατικό Συμβούλιο επικύρωσε Πτυχίο Ανωτάτου Διδασκάλου Wushu (Wushu Master’s Degree) . Το 1986 και με την έγκριση της Κινεζικής κυβέρνησης, το Κινεζικό Ινστιτούτο Έρευνας του wushu κατοχυρώθηκε ως υψηλού επιπέδου σώμα για τη διεξαγωγή ακαδημαϊκών και τεχνικών ερευνών πάνω στο wushu. Για την κληροδότηση και ανάπτυξη αυτής της πολύτιμης πολιτιστικής κληρονομιάς, μια πανεθνική έρευνα διεξήχθη, η οποία ουσιαστικά απεκάλυψε τη κατάσταση του wushu στη Κίνα. Το έργο της ανασκαφής, συλλογής και σύνθεσης υπήρξε ιδιαίτερα αποδοτικό. Υπό αυτές τις βάσεις συντάχθηκαν και εκδόθηκαν τα βιβλία “Detailed Outline of Chinese Wushu History” και “Record of Chinese Pugilism and Weaponplay” .
Το 1979 άρχισε πειραματικά ο διαγωνισμός ελεύθερης πάλης και το 1989 έγινε επίσημο αθλητικό γεγονός. Με σκοπό να γίνει εισφορά για την ανθρώπινη υγεία και ευημερία και να προσφερθεί το wushu στο κόσμο ως ένα νέο άθλημα, ξεκίνησε βήμα προς βήμα, από το 1983, η προαγωγή του wushu στο εξωτερικό. Κεντρικές και τοπικές κυβερνήσεις έστειλαν πολλές φορές αντιπροσώπους, ομάδες, εκπαιδευτές και ειδικούς του wushu στο εξωτερικό με σκοπό να κάνουν επιδείξεις και να δώσουν διαλέξεις. Το 1985 διεξήχθη στη Xian το 1 ο Διεθνές Ανοικτό Τουρνουά Wushu και διαμορφώθηκε η Προπαρασκευαστική Επιτροπή για τη Διεθνή Ομοσπονδία. Το 1986 διεξήχθη το 2 ο Διεθνές Ανοικτό Τουρνουά Wushu στην Tianjin. Το 1987 έγινε το 1 ο Ασιατικό Πρωτάθλημα Wushu στη Yokohama της Ιαπωνίας και ιδρύθηκε η Ασιατική Ομοσπονδία Wushu . Κατά το Διεθνές Κινέζικο Φεστιβάλ Wushu το 1988, έγιναν στην Hangzhou και Shenzhen Διεθνής Διαγωνισμός Φόρμας και Διεθνές Τουρνουά Ελεύθερης Πάλης και έτσι η ελεύθερη πάλη εισήχθη επίσημα στο διαγωνιστικό τμήμα του wushu. Το 1989 έγινε το 2 ο Ασιατικό Πρωτάθλημα Wushu στο Hong Kong. Το 1990 στους XI Ασιατικούς Αγώνες στο Πεκίνο, το wushu εισήχθη σαν επίσημο άθλημα. Στο Διαγωνισμό Wushu συμμετείχαν ομάδες από 11 χώρες και επαρχίες. Τον ίδιο χρόνο ιδρύθηκε επίσημα η Διεθνής Ομοσπονδία Wushu (IWUF) .
Το παραπάνω κείμενο είναι μετεφρασμένο απόσπασμα από το βιβλίο Wushu International Judge Teaching Materials – edition 1995 της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Wushu.